Brigade Medico en Las Montañas

Hejheeej, long time no see!

Het is al een tijdje geleden dat ik een berichtje heb geplaatst omdat ik het de laatste 3weken zo druk had. Momenteel zit ik voor 12 dagen ergens in de hondureze bergen in La Esperanza te werken met een medische brigade dat echt super tof is. Het zit dus zo: we zijn hier met 3 belgische studenten en een 15 tal amerikaanse dokters in een soort zelfopgericht ziekenhuisje. Wij drie, zijn de vertalers en dus moeten wij alles wat die dokters in het engels zeggen vertalen in het spaans en omgekeerd met de patiënten hier. het is echt totaal anders dan een ziekenhuisje in belgië want hier komen al die arme mensjes die vanalle uitzonderlijke dingen en verhaaltjes hebben en soms echt zo erg om da te zien want dit is echt honduras, hier zie je echt hoe armoede en hongersnood is want de meeste zijn ziek door ondervoeding of te weinig kleren want hier in de bergen is het heel wat frisser en dus muts en handschoenen komen hier nog van pas op momenten. Gisteren was er zelfs een vrouw van 26jaar die maar 34 woog en epilepsie had en die al haar kleren dat ze had, op dat moment aanhad dus heb ik echt uit medelijden haar schoenen gekocht want die zag er zo triest uit, manman honduras tis toch iets ze :)

Het leuke ook is dat ik hier zoveel bijleer he! Niet alleen mijn spaans én mijn engels gaan erop vooruit, maar ook die medische termen en hoe je die ziekten of pijntjes moet bestrijden. Ik begrijp die hondurezen nu echt omdat ik weet hoe deze cultuur ineen zit en hoe heel hun achtergrond er uit ziet door er mee te babbelen en hun gerust te stellen wat die amerikaanse dokters niet doen omdat zij hier maar 2 weken zitten en ik woon hier nu al bijna 3 maand in dit landje en het is echt al zowat mijn 2de thuisland geworden. Het leuke ook is dat alles volledig gratis is voor ons en dat we hier elke morgend pannenkoekjes krijgen met kaneelthee en veel vaste maaltijden, alleen weer niet zo goed voor het darmstelsel want elke keer is het ei met bonen dus je kan je al voorstellen... :D

Wat hier ook zalig is op de medische briggade is datwe niet enkel in het ziekenhuisje moeten meehelpen, maar ook mee met de watergroep kunnen gaan en dat zijn waterfilters rond brengen naar huisjes in de bergen. de amerikanen noemen deze sport hiking en dus veel stappen in de bergen met waterfilters maar echt avontuurlijk en waauw die natuur hier zo cool. Ik heb hier al duizende bananenbomen gezien en hoe ananassen groeien en koffieplantages en reusachtige limoenen en veel kruiden en rare insecten!! :D dus sons echt een beetje jungle achtig. Ook een keer naar een schooltje geweest in de bergen om daar een 100 tal kindjes te onderzoeken zoals ogen/oren-testen en tandjes lere poetsen(dat moest ik doen :)) en nog veel meer. Die mensen hier stappen elke dag kilometers in de bergen op hun slefferkes om maar een ander huisje of pulperia(winkeltje met eten) tegen te komen dus heb daar echt respect voor want ik was al aant afzien om daar enkele minuten in die bergen te stappen :D

Vorige week dus voordat ik hier zat in de bergen had ik mijn laatste weekje school! En die was zalig beëindigt. We hadden namelijk een hele week zowat geoefend op dansjes want het was nog eens maar wel de laatste keer danscompetitie in thema van kerstmis dus moesten we zo met kerstmuts en rode tshirt iets voordoen op een kerstliedje en ohjawel.. wij waren gewonnen!! zo blij en onverwacht :) en zelfs een beker gekregen, die ik wel ni mee naar huis mocht nemen :P Vanaf dan kon de schoolvakantie beginnen want hier is het schooljaar omgekeerd dan in belgië met andere woorden van februari tot november. Duus.. nu 3 maand vakantie met de tijd om vrijwilligerswerk te doen zoalsnu op die briggade en les te geven in dat kinderschooltje en te gaan reizen, joepie!

Wat er ook nog gebeurt is 2 weken geleden in honduras zijn overstromingen. De straten in La Lima, mijn stadje, stonden onder water doordat de grote vieze rio is overgelopen en dus waren de straten gelijk bruine rivieren om door te lopen. allegeluk had ik geen water in mijn huis want dat is net iets hoger gelegen dan de rest van de stad. Wel enkele straten verder zijn mijn gastzussen en ik met de fiets door de bruine straat/rivieren gaan rijden en ontdekt dat er tarantulas uit het water kropen, eikes!! En ook in de avond moest ik brood gaan kopen in het winkelstraatje en daar stond het water tot een meter hoog dus moest ik in short en blote voeten erdoor gaan, wat wss een grappig zicht moest geweest zijn.
Door die overstromingen had ik die dagen geen school omdat school ook onder water stond dus dat was wel een voordeel :) en heb dan in de plaats de arme mensen zonder huisje vanwege de overstromingen gaan helpen. Door ondere andere eten te gaan uitdelen samen met andere vrijwilligers en kleren voor de koude te geven. Dit heb ik zowel in la lima als in puerto cortes samen met emilie gedaan. En daar ben ik trouwes ook ng is 2 daagjes ene geweest omdat ik zoveel zin had om even te rusten aan zee met een bordje vis, dus dat heb ik gedaan ook.

Als laatste wat ik nog gedaan heb in de voorbije weken is halloween gevierd en zo zalig. Mijn gastzussen hebben me meegvraagd naar een feesje in san pedro en dit was de eerste keer in 2 maanden dat ik echt ben uitgeweest in een club en zo leuk omdat iedereen verkleed was en de muziek zo goed! dat miste ik echt, om nog eens uit te gaan want hier is dat niet simpel! Alejandra, de oudste, was samen met haar vriend verkleed als stopcontact en stekker dus erg origineel en grappig(fotos volgen zéker) en denisse,de jongste, in heksachtig iets en dan ng vrienden in kapitein,hondurese president,etc en ik in een geisha. Het klinkt mss raar geisha, maar plots kwam dat in mij op en dus wat geïmproviseerd met chineesachtige stof en wat haarversiering en shmink en zo was ik dubbel buitelands :D een blonde europese verkleed in japanese geisha, haha. Je kon zelfs in die club een prijs winnen voor de beste en origineelste verkleding en het stopcontact met stekker(mijngastzus en haar vriend dus) waren bijna gewonnen, maar uiteindelijk hadden de zotte valiezen en adam em eva gewonnen. 2 mannelijke duos die er echt te grappig uitzagen en de namen spreken voorzich...

Amai, ik denk dat dit zowat alles was, ik weet het is veel :) maar het ging over 2 a 3 weken en ik kan niet stilzitten dus probeer zoveel mogelijk hier te doen en te ontdekken van honduras en vooral te genieten want de tijd dat ik hier zit want het gaat allemaal zoo snel vooruit. Ik denk aan jullie en hopelijk zijn jullie mij nog niet vergeten :D

adios amigos!
x besos