Bezoek aan weeshuis

Helleeuw :)

Gisteren ben ik samen met Sarina, ook van afs, een bezoek gaan brengen aan 2 weeshuizen in San Pedro. Hoe we hierop kwamen, kwam allemaal door een hollander Yann die mijn blogverhalen eens had gelezen en had gezegd dat hij ook in Honduras zat als vrijwilliger. Hij heeft ons dan eerst meegenomen naar Sampedrana, weeshuis dat recht in het centrum ligt en waar enkel 15 jongetjes zitten en geen buitenplein heeft. De jongens dat hier terechtkomen zijn net van straat gehaald en krijgen het recht om niet langer meer straatkind te zijn, maar dat ligt volledig in hun eigen handen. Ze krijgen een bed, eten en nieuwe vriendjes, maar ze mogen altijd terugkeren naar de straat als ze willen. Ook hebben die weeskinderen samen met de vrijwilligers een soort bakkerijtje waar ze dan allen samen brood en koekjes maken die ze in de supermarkten verkopen om zo aan geld te geraken. Hierbij hebben de holander,Sarina en ik gisteren bij meegeholpen en twaren echt heerlijke koekjes. Ik heb dan ook meteen een voorraadje gekocht :) Als ik zo die jonges bezig zag, hoopte ik echt dat ze daar zouden blijven en niet terug de straat zouden opkeren want het leven is zoveel leuker alsje onderdak en vriendjes hebt waarmee ze kunnen spelen en koekjes meemaken.

Na dit, zijn we met een busje naar de andere kant van San Pedro gereden waar het andere weeshuis ligt en woow dat is zoo veel groter! Dat noemt Hogar de Niños Emanuel en heeft wel meer dan 80 weeskinderen. Daar zitten zowel jonges als meisjes van baby tot 18 jaar. Het heeft ook een heel groot speelveld met speeltuin en zo hebben ze dus erg veel vrijheid daar. Ook de kamers waren veel groter en veel meer vrijwilligers en activiteiten. Naar dit weeshuis willen er heel veel kinderen komen maar omdat het al te vol zit, is er zelfs een wachtlijst. Yann vertelde me dan dat hij daar al 2 jaar werkt en woont en al enkele straatkinderen daar goed heeft kunnen plaatsen. Er zijn ook wel verhalen waarvan ik erg verschoot hoe dat sommige meisjes daar geraken.. 8 jaar opgesloten in kooi, als 7 jarige misbruikt, weggestote door de moeder en nog veel meer. We hebben dan zowat met kindjes gespeeld en daar zowat de dag doorgebracht. Kvond het echt fijn om die weeshuizen eens te bezoeke en te weten hoe dat allemaal in elkaar zit.

Nu even over iets anders! Sinds deze week volg ik ook naaicursus in een academie waar ze enkel de oudste stikmachines hebben die nog met de antieke voetpedaal zijn :D Zo ga ik dus de komende weken/maanden leren kleren maken en heb ik nog iets nieuws bijgeleerd hier in Honduras! Het grappige wel is, toen ik aankwam was ik de enige kandidaat en blijkbaar zal ik ook de enige blijven want al die van vorig jaar zijn nu naar een schoonheid of kapper academie omdat dat nu blijkbaar in de mode is :D
Ook de aerobiclessen die ik nu volg zijn echt zaalig :D haha die madamme en menere zijn super grappig maar ok wel mega fat. Die doen da om af te vallen, maar ik gewoon omdat ik sporte zalig vind en aangezien dat da het enige is da ge kunt doen als sport :)

Wat ik deze week ook ng heb opgemerkt is; een vieze grote schorpioen die ik niet doodkreeg, veel leguanen in de bomen, de hittegolf is weer begonnen en elke dag wel 40graden! Zizo, dit was het dan voor deze week. Tot de volgende!
adioos babys
xxx